Cities for Change
#CitiesForChange Change the world, start with the city!
Future City Economy, part 3: Amsterdam: van EmancipatieMachine tot SorteerMachine
Het aantal nieuwe bewoners dat zich jaarlijks in Amsterdam vestigt is sinds 2015 verdubbeld. Het aantal vestigers uit het buitenland is meer dan verdubbeld. Maar Amsterdam loopt bijna net zo hard weer leeg. Het grootste deel van de vestigers is binnen 5 jaar alweer weg. En ook de Amsterdamse jeugd, degenen die in Amsterdam zijn geboren, kunnen zich hier niet blijvend vestigen.
Bekijk hier de opname:
Sinds 2015, na de vorige crisis, is Amsterdam een keiharde sorteermachine geworden, waar de meesten na enkele jaren weer (figuurlijk) uitgegooid worden. Alleen diegenen die economisch het meest succesvol zijn kunnen blijven. De mogelijkheid om zich hier blijvend te vestigen, om hier te wortelen, zich verder te ontplooien, intensief onderdeel te worden en bij te dragen aan het sociale leven van de stad is er bijna niet meer.
Wij hebben een documentaire gemaakt waarin wij een aantal mensen aan het woord laten die zich recent in Amsterdam hebben gevestigd of hier geboren zijn. In de film vertellen zij waar ze vandaan komen, waarom ze voor Amsterdam hebben gekozen, wat ze doen en hoe ze hier een sociaal leven opbouwen. De hamvraag is: wil je hier blijven en kun je hier blijven. Should I Stay or Should I Go (vrij naar The Clash). Bijna niemand kan of wil hier blijven.
Op woensdag 19 mei, om 14:45, gaan we in gesprek over dit onderwerp en deze film. We gaan in discussie met oud-wethouder Van Poelgeest, schrijver van het boek Amsterdam als Emancipatiemachine (2005), waarbij wij de noodzaak zullen aangeven dat meer mensen in Amsterdam moeten kunnen blijven. Minder sorteermachine, meer emancipatiemachine.
Talentvolle jongeren vanuit de hele wereld zijn welkom in Amsterdam. De afgelopen jaren vestigden zich zo’n 60-80.000 nieuwkomers per jaar in de stad. De meesten tussen de 18 en 25 jaar. Om te studeren; het aantal buitenlandse studenten op de UvA en VU verdubbelde de afgelopen jaren. Om te werken in de bouw, de creatieve industrie, de distributie, de IT, de financiele sector, als food rider, etc.
De grootste groepen nieuwkomers kwamen de laatste jaren uit India, de USA en Engeland. Ze mogen enkele jaren hier werken of studeren (tijdelijk werkcontract, tijdelijk wooncontract, studieperiode) en moeten (willen) daarna weer weg. De meeste vertrekkers zijn tussen de 25 en 30 jaar oud. Daarnaast is het ook voor de Amsterdamse jeugd, degenen die hier zijn geboren en opgegroeid, bijna onmogelijk om zich hier blijvend en zelfstandig te vestigen.
In het boek Amsterdam als Emancipatiemachine (2005) heeft voormalig wethouder Maarten van Poelgeest (samen met Leo Platvoet) beschreven hoe Amsterdam toen als emancipatiemachine werkte. In Emancipatiestad Amsterdam kunnen mensen zich ontwikkelen, hun talenten ontplooien, vooruitkomen in hun opleiding, werk en hun wooncarriere. In de documentaire Push (2019) laat regisseur Gertten zien hoe Global Cities in de greep van het grote geld raken en onbetaalbaar worden. In het boek A City of Comings and Goings (2019) laat het Rotterdamse collectief Crimson zien hoe het komen en gaan in Europese steden nu gaat.
“Tijdelijkheid en verantwoordelijkheid staan op gespannen voet, eeuwig en altijd”
Geert Mak uit het boek De goede stad (2007; p. 164).
Dit programma is onderdeel van de reeks 'De Stadseconomie van de Toekomst'.
Live streaming (Dutch)
Report inappropriate content
Is this content inappropriate?
0 comments
Add your comment
Sign in with your account or sign up to add your comment.
Loading comments ...